Twee dorpsgenoten.

Iets meer dan een jaar geleden, op 10 maart 2019,  presenteerde dorpsgenoot Felix Bakker, zijn memoires ‘Het zwijgen doorbroken’. In september zei hij nog: “ik had niet gedacht dat ik dat nog zou halen, dat ik voor die tijd al het hoekje om zou zijn geweest…ik ben net een kat met zeven levens”

Zojuist het bericht ontvangen dat na een heel lang ziekbed de 94-jarige Felix Bakker vannacht in alle rust is overleden. Tot het laatste moment was Felix (Frits), hoewel lichamelijk zwak, helder van geest.

Op verzoek van Eva Bakker-Feijen, zijn vrouw, het volgende: in verband met het Coronavirus vindt het afscheid in kleine kring plaats. Condoleances kunnen gestuurd worden naar Klateringerweg 5, 9433 TB Zwiggelte. De uitvaart is volgende week donderdag. Vanaf de Klateringerweg vertrekt Felix naar zijn laatste rustplaats in Westerbork. Eva zou het mooi vinden om als laatste eerbetoon aan Felix in een stoet van auto’s afscheid te nemen door achter de lijkwagen aan te rijden tot aan de begraafplaats en dan weer huiswaarts te keren. Verzamelen om 13.25 uur aan de Klateringerweg….en niet uitstappen.

 

 

En opnieuw schrok ze…

Het bericht bereikte haar gisteren. Niet dat ze hem goed kende, maar ze moest meteen denken aan de laatste keer dat zij hem zag. Hij zat tegenover haar in de wachtkamer van het ziekenhuis. Bij de longarts. Hij was eerder aan de beurt en zijn afspraak duurde lang…erg lang. Toen hij uit dat kamertje kwam herkende hij haar en zei “Ja, zo gaat dat”. Ruim drie weken later is hij overleden…Henk Brouwer.

Ze verzonk in gepeins…”Het gebeurt wel erg vaak de laatste tijd”, zei ze hardop, “en nu Liesbeth ook al” Ze neuriede het Hooglied, dat haar het meest is bijgebleven https://youtu.be/sMHtm4vCJhQ

 

Gelukkig had ze nog niets gehoord over een Coronapatient in Zwiggelte. De een had een kuchje, de ander een niesje, maar daar bleef het ook bij. kan ook bijna niet anders: de soos is dicht, het dorpshuis gesloten, het Naoberuurtje gaat niet door, de fietsclub fietst niet meer, de leden van wandelclub trekken ieder hun eigen plan en men houdt zich redelijk goed aan de 1,5 meter.

“Blijf naar elkaar omzien”, schreef onze burgemeester Mieke Damsma afgelopen week in de krant. Ze had het idee dat dat wel gebeurde in haar dorp. De een doet boodschappen voor de ander, de ander kookt een pannetje eten voor de een, er wordt naar elkaar geappt en gebeld… Naoberschap heet dat…”nu waardevoller dan ooit”